အားကြီးသော သံလိုက်၏ သံလိုက်ပတ်လမ်းနှင့် ဆားကစ်၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဝိသေသလက္ခဏာများအကြား ကွာခြားချက်မှာ အဘယ်နည်း။

သံလိုက်ပတ်လမ်းများနှင့် လျှပ်စစ်ပတ်လမ်းများ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာဂုဏ်သတ္တိများကြားတွင် အဓိကကွာခြားချက်များမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်သည်။
(၁) သဘာဝတွင် ကောင်းမွန်သော လျှပ်ကူးပစ္စည်း များ ရှိပြီး လျှပ်စီးကြောင်းကို အကာအကွယ်ပေးသည့် ပစ္စည်းများလည်း ရှိပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ကြေးနီ၏ခံနိုင်ရည်မှာ 1.69×10-2Qmm2/m ဖြစ်ပြီး၊ ရော်ဘာ၏ခံနိုင်ရည်မှာ 10 ဆခန့် ပိုမြင့်သည်။ ဒါပေမယ့် အခုအချိန်အထိ သံလိုက်ဓာတ်နဲ့ ကာထားတဲ့ လျှပ်ကာပစ္စည်း မတွေ့ရသေးပါ။ အသေးငယ်ဆုံးသော သံလိုက်စိမ့်ဝင်နိုင်စွမ်းရှိသော bismuth ၏ သံလိုက်စိမ့်ဝင်နိုင်စွမ်းမှာ 0. 99982μ ဖြစ်သည်။ လေ၏သံလိုက်စိမ့်ဝင်နိုင်စွမ်းမှာ 1. 000038μ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လေကို သံလိုက်စိမ့်ဝင်နိုင်မှု အနိမ့်ဆုံးအရာအဖြစ် မြင်နိုင်သည်။ အကောင်းဆုံး စိမ့်ဝင်နိုင်မှုရှိသော ferromagnetic ပစ္စည်းများ၏ နှိုင်းရစိမ့်ဝင်နိုင်မှုသည် 10 ၏ ဆဌမမြောက် ပါဝါခန့်ဖြစ်သည်။

(၂) လျှပ်စီးကြောင်းသည် အမှန်အားဖြင့် conductor တစ်ခုရှိ အားသွင်းအစုလိုက်အပြုံလိုက် စီးဆင်းမှုဖြစ်သည်။ conductor ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်းကြောင့် electrodynamic force သည် charged masses တွင်အလုပ်လုပ်ပြီး စွမ်းအင်ကိုစားသုံးပြီး power ဆုံးရှုံးမှုကို အပူအဖြစ်ပြောင်းလဲပါသည်။ သံလိုက် flux သည် မည်သည့်ဒြပ်ထု၏ရွေ့လျားမှုကိုမဆို ကိုယ်စားမပြုသလို ပါဝါဆုံးရှုံးမှုကို ကိုယ်စားပြုခြင်းမရှိသောကြောင့် ဤဥပမာသည် လွန်ကျူးပါသည်။ ပတ်လမ်းနှင့် သံလိုက်ပတ်လမ်းသည် သီးခြားဟု ထင်ရပြီး တစ်ခုစီတွင် အစုအဝေးအတွင်း ၎င်း၏ သံသယဖြစ်ဖွယ်မရှိသော အရာဝတ္ထုကို နမ်းခြင်းအတွက် ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်ခြင်း ရှိသည်။ ဤဥပမာသည် ပါဝါဆုံးရှုံးခြင်းကြောင့် ယုတ်မာသည်။ ပတ်လမ်းနှင့် သံလိုက်ပတ်လမ်းသည် ကွဲပြားပုံပေါ်ပြီး တစ်ခုစီတွင် ၎င်း၏ကိုယ်ပိုင် မမေးမထားသော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အဓိပ္ပါယ်ရှိသည်။